Autorzy o zwierzętach - Agnieszka Jeż

Agnieszka Jeż - Absolwentka filologii polskiej i bałtyckiej na Uniwersytecie Warszawskim, od lat związana z branżą wydawniczą. Prywatnie mama Kaliny, Jeremiego i Jagody, żona Andrzeja.

1. Czy wyobraża Pani sobie życie bez zwierząt? 

Nie! To znaczy wyobraźni by mi starczyło, w końcu jestem pisarką, ale gdy pomyślę, jak smutne i niepełne byłoby to życie… O zwierzętach myślę, że to nasi bracia mniejsi; jedynaczką też bym nie chciała być (zresztą sama mam troje dzieci), więc…

2. Ile zwierząt miała Pani w swoim życiu?

Trzy psy i jednego kota – już biegają po niebiańskich łąkach. Teraz jest z nami kundelka Fifi i patyczak Łezka.

3. Zwierzę jest dla mnie…

…a ja dla zwierzęcia. Staram się, żeby to był uczciwy barter: Fifi daje mi mnóstwo radości, podaje serce na łapie, a ja odwzajemniam te uczucia plus dokładam troskliwą opiekę. O Fifi mówię: członek rodziny.

4. Ludzie często uważają, że zwierzęta nie mają duszy. A jakie jest Pani zdanie na ten temat?

Kartezjusz twierdził, że zwierzęta nie mają duszy, a i z rozumem u nich krucho. Doktryna Kościoła katolickiego neguje fakt istnienia zwierzęcej duszy (choć papież Franciszek otwiera im bramy raju), naukowcy wciąż się pochylają nad tym tematem. 

A ja? Bez badań, bez teorii, bez dowodów – na podstawie codziennego życia ze zwierzętami, odpowiem: tak, myślę, że zwierzęta mają duszę. Nie stawiam znaku równości między ludzką a psią duszą, ale to oczywiste, jesteśmy innym stworzeniami. Moja Fifi wita mnie uśmiechem – tak potrafi się śmiać, nauczyła się tego ode mnie!, bywa smutna, bywa wesoła, świetnie wyczuwa nastroje, tęskni, cieszy się, smuci, potrafi przewidzieć moje reakcje. 

Szerzej, co do zwierząt: lubię je, szanuję, nie chcę, żeby cierpiały. Jestem wegetarianką.

5. Co sądzi Pani o Fundacjach ratujących zwierzęta?

Kibicuję im i wspieram. Uważam, że robią świetną robotę, zastępując państwo i właścicieli, którzy okazali się niegodni posiadania zwierzęcia. 

6. Załóżmy, że jest Pani świadkiem sytuacji, w której ktoś krzywdzi zwierzę. Jak Pani reaguje?

Błyskawicznie! Nie ma mojej zgody na dręczenie słabszego – czy to dziecko, czy kobieta, czy zwierzę, czy ktokolwiek inny. Brak reakcji jest przyzwoleniem na zło. Widzę, że coraz więcej osób ma taką postawę i to mnie bardzo cieszy – uważam, że stosunek do zwierząt jest wskaźnikiem jakości naszego człowieczeństwa. 

7. Pani ulubione zwierzę to?

Pies – jestem absolutną psiarą!

8. Jakie zwierzę według Pani byłoby najlepszym bohaterem książki?

Moje ulubione, oczywiście, czyli pies. Swoją drogą to ciekawe, jak dużo mówi o nas to, jakie zwierzę lubimy. Ja się do tego przyznaję: kocham psy, bo one są emocjonalne, bardzo nastawione na swojego ludzkiego opiekuna i przyjaciela, całymi sobą komunikują. Sens ich życia to wchodzenie w relację z opiekunem. Uwielbiam to, mam podobny charakter 😉

9. Mówią, że pies to najlepszy przyjaciel człowieka. Ja zgadzam się z tym w 100 %, a Pani?

Narażę się kociarzom (bo na przykład akwarystom czy hodowcom gołębi mniej) – tak, podzielam ten pogląd. 

Żeby była jasność: drugim najlepszym moim przyjacielem jest mój mąż.

10. Jakie zwierzę według Pani jest najbardziej fotogeniczne i dlaczego?

A, to już widać na dołączonych zdjęciach – Fifka!

Serdecznie dziękuję Autorce za poświęcony mi czas.