➲ TYTUŁ "Jednak”
➲ AUTOR Dominika Caddic
➲ DATA PREMIERY 01.04.2020
➲
WYDAWNICTWO Dominika Caddic
➲ ILOŚĆ STRON 124
➲ OCENA 4/6
➲ OPIS
Uwielbiam
spędzać czas z moją rodziną i przyjaciółmi, tańczyć i podróżować. Jestem
spełnioną mamą i żoną Od niedawna odkryłam w sobie pasję do pisania, która
zaowocowała książką.
Kto powiedział, że w życiu warto czytać tylko grube, trudne książki napisane
wyrafinowanym językiem?
A co z wieczorami po długim, ciężkim dniu, kiedy brak już sił na główkowanie
nad sensem życia? Prosta, krótka lektura na taki oto wieczór. Bez zarywania
nowy i wyrzutów sumienia z powodu straconego snu o poranku.
Wszystkie postacie i zdarzenia są fikcyjne. Wszystkie podobieństwa do osób lub
zdarzeń są przypadkowe i niezamierzone – tak będzie bezpieczniej ;)
Żyj tak, aby na starość móc spojrzeć w lustro i dumnie powiedzieć sobie: „Żyłam/łem odważnie, bo nie będę żyć
wiecznie, tchórze nie żyją wcale…” – Jacek Piekara
Pozdrawiam serdecznie - Dominika
➲ MOJE ODCZUCIA
Debiut
Dominiki Caddic nie jest doskonały, wręcz przeciwnie, wymaga jeszcze wiele
pracy, ale już teraz widzę potencjał w autorce. Już raz wspominałam, że mniej
nie znaczy gorzej. Historia została opisana zaledwie na 124 stronach, ale z
całą pewnością nie została pozbawiona emocji oraz przekazu.
Aga pod pretekstem zjazdu absolwentów przylatuje do Polski na dwa dni. Tak
naprawdę ma tutaj kilka spraw do załatwienia z którymi chce zrobić porządek.
Spotyka się z dawnym chłopakiem, z przyjaciółmi i znajomymi. Mierzy się z
przeszłością, teraźniejszością, po prostu ze swoim życiem. Ma na to tylko dwa
dni, a potem musi wrócić do domu.
- Kapsel, uważam, że to, co myślą ludzie, nigdy nie powinno mieć dla nikogo znaczenia. Nikt tak naprawdę nie wie, jaką podjąłby decyzję, gdyby znalazł się w podobnej sytuacji. Pluć jadem jest bardzo łatwo, co innego musieć w tym jadzie codziennie pływać… Każdy z nas podejmuje w życiu decyzje, lecz to nie one są najtrudniejsze, ale ich konsekwencje, z którymi później musimy żyć.
Prawdę powiedziawszy nie wiemy praktycznie nic o naszej bohaterce. Poznajemy jej życie w zaledwie dwa dni. Z początku nie rozumiałam dlaczego zachowuje się tak, jak się zachowuje i dlaczego robi to, co robi. Zrozumiałam dopiero na końcu, kiedy to autora postanowiła wbić mnie w fotel.
Można by powiedzieć, co może do nas wnieść jakaś tam nowelka, która liczy tylko ponad 100 stron, prawda? Jednak Dominika, pokazuje nam ludzkie życie, dramaty, problemy z jakimi borykają się ludzie, traumy z jakimi żyją, ale przede wszystkim stara się nam uświadomić, że życie mamy tylko jedno, a ono potrafi być bardzo kruche, dlatego powinniśmy czerpać z niego pełnymi garściami, gdyż jutra może nie być. Do tego przekazu mogłabym się posłużyć tekstem z mojego tatuażu na ręce „Żyj dziś, bo wczoraj nie wróci, a jutro może nie nadejść”, bo czyż właśnie tak nie jest? Powinniśmy cieszyć się tym co mamy, korzystać z danej chwili, nie zostawiać nic na później… Życie to niezwykle piękny dar za który powinniśmy być wdzięczni.
[…] Nie trać czasu na złość, wybaczaj. Otaczaj się ludźmi, którzy będą potrafili doceniać Cię pomimo wad i kochać za wszystko i pomimo wszystkiego.
Dominika Caddic napisała książkę, która posiada swoje wady, ale pokazała nam, że czasem nie potrzeba zbędnych słów, by przekazać coś ważnego. W swojej nowelce posługuje się prostym językiem, bohaterami z wadami i zaletami, a także prostotą przekazu – byśmy niczego nie odkładali na potem, byśmy żyli na sto procent i byśmy cieszyli się tym co mamy. Zakończenie tej niepozornej książki zaskoczyło mnie i sprawiło, że łezka sama wymknęła się z oka.
Kochaj całym sercem, daj się ranić. Cierp czasem i owym cierpieniem uszlachetniaj swoje wnętrze, tylko po to, by móc na nowo bardziej i mocniej kochać.
Jednak to krótka historia pokazująca nam jak bardzo życie ludzkie potrafi być nieprzewidywalne i jak bardzo bywa kruche. Historia krótka, prosta, ale z niezwykle ważnym przekazem. Polecam.
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania serdecznie dziękuję Autorce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za odwiedziny na moim blogu. Będzie mi miło, jeśli zostawisz po sobie jakiś ślad.