➲ TYTUŁ "Za przyjaźń!”
➲ AUTOR Anna Sakowicz
➲ DATA PREMIERY 13.04.2022
➲
WYDAWNICTWO Luna
➲ ILOŚĆ STRON 320
➲ OCENA 4/6
➲ OPIS
Skrywana przez lata tajemnica zostawia ślad na całym życiu.
Cztery dawne przyjaciółki spotykają się w małym miasteczku, w którym mieszkały jako dzieci. Wpadają na siebie, umawiają się na ognisko, piją, wspominają przeszłość. Chwalą się, jak świetnie układa im się w życiu. To jednak nie do końca jest prawdą. Każda z nich przyjechała do rodzinnych Sęplic w konkretnym celu. Im dłużej trwa spotkanie, tym więcej prawdy ujawniają. Jest coś jeszcze. Tajemnica sprzed lat, która kładzie się cieniem na życiu wielu osób.
Bohaterowie wiedzą, że nie można zbudować swojego szczęścia na nieszczęściu innych, najpierw trzeba rozliczyć przeszłość, bo inaczej cały czas będzie ona rzucała cień na bieżące życie. Fabuła przypomina kulę śnieżną – najpierw jest śmiesznie, lekko, ale z każdą stroną przyklejają się coraz poważniejsze sprawy, a wspomnienia z dzieciństwa zaczynają wyciskać łzy.
➲ MOJE ODCZUCIA
Cztery dawne przyjaciółki
spotykają się po wielu latach w swoim rodzinnym mieście. Wspólne ognisko,
wzajemne ukrywanie prawdy, zapewnianie o tym jak dobrze im się wiedzie, a w
końcu tajemnica sprzed lat, która ciąży na nich do dnia dzisiejszego. W końcu
krok po kroku każda z nich ujawnia prawdę o sobie i swoim życiu. Czy po tylu
latach i kłamstwach wciąż będą potrafiły się ze sobą przyjaźnić?
Kobiety wpadły sobie w ramiona. Ściskały się, ocierały łzy wzruszenia,
wybuchały śmiechem. Krysia przyglądała się dawnym przyjaciółkom. Przeszłość
kryła się w ich płytkich zmarszczkach i siwych włosach ukrytych pod farbami,
ale wydawało się jej, że one same rozstały się zaledwie wczoraj. Jak bardzo
chciała, żeby czas się cofnął i znów stały w granatowych spódniczkach i białych
bluzkach na pierwszym szkolnym apelu. Jakie łatwe wtedy było życie, pomyślała z
żalem.
Wróćmy na moment do naszych dziecięcych lat i przypomnijmy sobie nasze szkolne
przyjaźnie, a później odpowiedzmy sobie na pytanie czy któreś z nich trwają po
dzień dzisiejszy? Czy w życiu choć raz przytrafiła nam się taka prawdziwa
wieloletnia przyjaźń? U mnie tak, choć może nie jest to taka przyjaźń z
podstawówki, natomiast z gimnazjum i technikum już tak zawsze jest miło spotkać
się w takich przypadkach i powspominać stare czasy.
Nasze bohaterki – Krysia, Olga, Monika i Lucyna dziś są już dorosłymi
kobietami, które wszystkie razem ponownie spotykają się w Sęplicach. Spotkanie
to uświadomiło je jak wiele czasu zaprzepaściły i jak bardzo każda z nich się
zmieniła. Kiedyś były nierozłączne, dziś każdą z nich coś poróżniło. Zabrakło
między nimi tej prawdziwości i szczerości z dzieciństwa. Dodatkowo tajemnica
sprzed trzydziestu lat odbiła piętno na ich późniejszym życiu. Każda tak
naprawdę żyła z poczuciem winy, którą skrywały głęboko na dnie swoich serc.
Dopiero teraz, po wielu latach się z niej oczyściły.
Anna Sakowicz pisze świetne powieści, które zawsze poruszają w czytelniku ogrom
emocji. Tym razem nie było inaczej. Choć rozpoczynamy zabawnie i lekko, z każdą
kolejną stroną robi się coraz poważniej. Okazuje się bowiem, że życie to nie
bajka, która zawsze kończy się happy endem. Czasem los ma dla nas trudniejszy
scenariusz, który nie zawsze nam się podoba. Zdarzają się bowiem w naszym życiu
takie wydarzenia, które odciskają w nas swoje piętno już na zawsze.
Autorka pokazuje nam, że z wszystkiego można znaleźć jakieś wyjście, a swoje
życie poukładać. Że nadzieja na lepsze jutro tak naprawdę nie umiera nigdy, i
że każdy jest kowalem własnego losu. Jeśli czegoś bardzo chcemy z całą
pewnością możemy to osiągnąć.
Świetny pomysł na fabułę, a do tego doskonała charakterystyka bohaterów. Każda
postać jest indywidualna, każda boryka się z innymi problemami i każda okazuje
inne emocje. Książkę czytało się niezwykle przyjemnie.
Przyjaźń to piękna rzecz, ale tylko wtedy, kiedy jest prawdziwa. Pielęgnowana
jest w stanie przetrwać lata i nigdy nie słabnąć, a wręcz przeciwnie, jeszcze
bardziej się umacniać. W życiu zawsze łatwiej iść do przodu, jeśli u boku ma
się takiego przyjaciela z którym można dzielić smutki i radości. I choć
przedstawiona historia pokazuje jak łatwo można o niej zapomnieć, to uświadamia
nam również, że nigdy nie jest za późno, aby ją naprawić. Bo prawdziwa przyjaźń
jest w stanie wiele sobie wybaczyć.
Dzięki Annie Sakowicz na pewien czas przeniosłam się do własnych szkolnych lat
i przyjaźni. Przyznam, że miło było powspominać dawne czasy i przyjaźnie. Być
może któreś z nich da się odnowić? Któż to wie?
Za przyjaźń! To piękna,
pouczająca historia o życiu z wszelkimi ich wybojami po drodze. To powieść o
kobietach i dla kobiet oraz o kobiecej sile. Ale to również historia
skłaniająca nas do wyciągnięcia własnych wniosków i spojrzeń na pewne sprawy w
naszym życiu. Polecam.
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania serdecznie dziękuję
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za odwiedziny na moim blogu. Będzie mi miło, jeśli zostawisz po sobie jakiś ślad.